In Vlucht naar Libanon staan de zussen Rosa en Sylvie centraal. De zussen zijn zo tegengesteld als maar kan. Rosa is een sociaal bewogen vrouw, terwijl Sylvie haar dagen slijt met de gedachte aan die designerschoenen die ze wil kopen.
Wanneer Rosa, ondanks dat haar vriend Jacques het daar in het geheel niet mee eens is, haar droom achterna gaat en naar Libanon vertrekt om daar les te gaan geven op een basisschool in een vluchtelingenkamp, betekent dat het einde van haar relatie. Stond hij in eerste instantie achter haar besluit, toen het plan serieuze vormen aannam, kwam hij met tal van bezwaren. Ook Sylvie snapt het besluit van haar zus niet.
“Elegant pak ik een oester van het dienblad van een passerende ober en slurp hem naar binnen voordat ik wegloop. Jacques pakt me ruw bij mijn elleboog. De champagne in mijn glas klotst over de rand, op mijn nieuwe witte Prada-schoenen.”
Toch gaat Sylvie, op aandringen van Rosa, haar zus bezoeken in het vluchtelingenkamp. De overgang voor de verwende Sylvie kan niet groter zijn. Ze vindt Libanon maar niks en gaat zelfs eerder naar huis dan gepland. Eenmaal thuis blijken de omstandigheden in Libanon haar niet los te laten. Die ommekeer in besef is met name ontstaan toen de zussen door Steve (een medewerker van de hulpverleningsorganisatie) werden meegenomen naar een kamp, waar zich een vrouw in barensnood bevond. Voor Rosa kwam er op dat moment te veel onverwerkt verdriet boven en zij vluchtte de tent uit, hetgeen haar zeer kwalijk werd genomen. Tot ieders verbazing was het Sylvie die eraan meewerkte de bevalling tot een goed einde te brengen. In dat kamp ontmoet Sylvie bovendien Adel op wie ze tot over haar over verliefd wordt.
“Ik struikel over mijn voeten als ik zie dat Adel me volgt, de tuin uit en de straat op. Mijn benen voelen aan alsof ze van rubber zijn en me niet meer willen dragen. Zo vervelend dat die man dit effect op me heeft.”
Doordat Sylvie, eenmaal weer in Nederland, wordt bestookt door Jacques, over het feit dat Steve een gevaar vormt voor Rosa, besluiten zij samen naar Libanon te gaan om Rosa te waarschuwen en haar te beschermen.
“Nu huil ik echt. Voor het eerst sinds dat vreselijke nieuws huil ik, terwijl iemand me vasthoudt. Voor het eerst ben ik niet alleen met mijn verdriet.”
Vlucht naar Libanon is een schrijnend en prachtig verhaal dat de omstandigheden in het vluchtelingenkamp fraai weergeeft, maar tevens allerlei onderhuidse emoties tentoonspreidt én een fijne dosis romantiek herbergt. Welk onverwerkt verdriet draagt Rosa bijvoorbeeld met zich mee en waarom is Jacques nog steeds zo begaan met haar? Wat is er met Steve aan de hand en hoe gaat Sylvie om met haar gevoelens voor Adel? Blijkt hun liefde een onmogelijke of weten zij de cultuurverschillen te overbruggen?
Vlucht naar Libanon is een coproductie van een tweetal auteurs. Nu heb ik er altijd bewondering voor wanneer twee schrijvers samen aan een boek werken, maar deze twee hebben kans gezien er werkelijk een eenheid van te smeden. Nergens is er een verschil in stijl of inzicht merkbaar. Chapeau.
De personages, en dan natuurlijk vooral de twee zussen die centraal staan in dit verhaal, komen goed uit de verf. Zeker de ommekeer van Sylvie is beeldend uitgelicht. De schrijfstijl is vlot en toegankelijk en Vlucht naar Libanon geeft een goede kijk op de omstandigheden in vluchtelingenkampen. Kortom, Van der Ham en De Jager hebben een zeer fraai boek geschreven.
Over de auteurs
Esther van der Ham is uitgever (Droomvallei) van veelal wat complexere onderwerpen, auteur van de C-serie Controle, Contact, Confrontatie en Censuur, psychologische romans, schrijfboeken, kinderboeken en illustrator.
Elsbeth de Jager is moeder van twee volwassen kinderen en docent Poëzie en docent Creatief Schrijven (verbonden aan Laudius). Zij heeft diverse boeken uitgebracht bij Droomvallei Uitgeverij.
Uitvoering
Droomvallei Uitgeverij
ISBN: 9789492844477
Paperback, 250 pagina’s
Over Hanneke Tinor-Centi
Hanneke Tinor-Centi (1960), eigenaar van HT-C Communicatie en Marketing, literair agent, boekmarketeer en recensent.
Pingback: Recensies | Pennenstreken