‘Restafval’ vertelt het verhaal over Rebecca Hoeylaert die door de crèche waar haar dochtertje verblijft, wordt opgebeld omdat haar kind ziek is geworden. Wanneer zij haar dochter komt ophalen, wordt zij op het parkeerterrein neergeschoten. Het tragische incident wordt gevolgd door een reeks misdaden die op een uiterst bizarre wijze met elkaar verbonden lijken te zijn.
“Waarom heeft ze niet gevraagd wat voor klachten Amélie precies had? Verwijt ze zichzelf, wanneer ze in de auto zit. Had ze vanochtend aan haar dochter moeten zien dat er iets niet in de haak was? Haar hoofdje had in ieder geval niet warm aangevoeld en ze had vrolijk gekird toen ze uit haar bedje werd getild.”
‘Restafval’ is feitelijk het vervolg op ‘Levend aas’, de vorige thriller van Van Effelterre. De boeken zijn echter prima afzonderlijk van elkaar te lezen.
Van Effelterre geeft andermaal blijk over een fijne schrijfstijl te beschikken. Een enkel ongemakkelijk woordgebruik daargelaten, is ook de taalbeheersing prima.
Ik heb het dan zeker niet over de voorkomende Belgische uitdrukkingen, want die vind ik juist charme-verhogend. Waar ik op doel is een uitdrukking als ‘een lege kop koffie’. Dat moet toch werkelijk een leeg koffiekopje zijn.
De auteur weet haar personages prima uit de verf te laten komen. Niet alleen de hoofdpersoon, maar ook de andere karakters zijn goed uitgediept, waarbij het toch vanzelfsprekend hoofdpersoon Rodiers is die op de voorgrond treedt. Rodiers is dan ook een interessant karakter. In haar werk professioneel en gedreven; privé heeft ze echter de nodige problemen.
“Wanneer ze weer in de auto zit, kan Patricia niet wachten om Jacques Noppe op te bellen. Het eerste slachtoffer ging naar onderzoekscentrum Provita. Het tweede slachtoffer deed dat ook. Nu zijn ze allebei dood. Kan dat toeval zijn?”
Een van de andere belangrijke personages in ‘Restafval’, Marnix Veldkamp, kennen de meeste lezers ook nog uit ‘Levend aas’. Marnix ondersteunt Patricia en haar team bij het onderzoek in de rol van parttime profiler. Mede door zijn hulp krijgt het rechercheteam langzaam enige grip op de mysterieuze misdaden.
De spanning en gruwel met betrekking tot de op te lossen moorden, wordt overigens fraai afgewisseld met het wel en wee rond de privérelatie tussen Patricia en Marnix.
“Vooraleer haar angst de bovenhand krijgt, bereikt ze het gebouw. Glasscherven kraken onder haar voeten en de intens verwaarloosde staat van het pand wordt haar duidelijk. Enkele ramen zijn stukgeslagen, de muren zijn bedekt met graffiti en op de grond liggen lege bierflesjes en uitgedrukte sigarettenpeuken.”
Gedurende het boek raakt de spanningsboog allengs strakker gespannen tot aan een verrassend en zeer vernuftig geconstrueerd plot. Kortom, opnieuw een heerlijke thriller van de hand van Van Effelterre, waarmee deze auteur bewijst zeker geen eendagsvlieg te zijn!
Over de auteur
Katrien Van Effelterre (°1979, Diest) studeerde Germaanse Taal- en Letterkunde en promoveerde in 2006 met een doctoraatsonderzoek naar terugkerende doden in de volkse vertelcultuur. Omdat de afstotelijkheid van gevaar onweerstaanbaar bleek, verruilde ze later academische publicaties voor fictie. Eerder verschenen ‘Vossenspoor’ en ‘Levend Aas’.
Uitvoering
Uitgeverij aquaZZ
ISBN 9789491897863
Paperback, 350 pagina’s
Over Hanneke Tinor-Centi
Hanneke Tinor-Centi (1960), eigenaar van HT-C Communicatie en Marketing, literair agent, boekmarketeer en recensent.