Ik ben zeer gesteld op mijn rust, dat weten jullie inmiddels
vast wel. Maar sinds die frummels zich verdubbeld hebben, is de rust in ons huis ver te zoeken. Onze mensen zijn continu in de weer met flesjes, kruikjes, weegschaaltjes en lijsten. Joh, het is me een drukte van beblaf. Ik hoor niet anders dan ‘eerst maar even voeden?’
Eerst dacht ik, als ik ze dat hoorde blaffen, dat Nina en ik lekker brokjes of vlees zouden krijgen, maar nee hoor, dan kwam er weer zo’n ieniemienie flesje tevoorschijn….Ik zou dat in één slobber op hebben, maar dat kleine hummeltje doet daar een eeuwigheid over. Onbewoefelijk! Hij piept en worstelt alsof hij helemaal niet wil en ook dat blaf ik niet. Eten wil je toch altijd wel?
Wat er dan wel weer leuk aan is, is het feit dat onze mensen telkens één van beiden ’s nachts beneden blijven en op de bank gaan liggen slapen. Nina en ik gaan er dan gezellig bij liggen. Meestal ga ik op de bank en zij op een kussen ernaast. Als er dan gepiep uit die doos klinkt is het ‘benedenmens’ onmiddellijk paraat, klimt over ons heen en gaat kijken wat er aan de poot is. Dan komt er ook vaak meteen weer een flesje of een nieuwe kruik tevoorschijn en begint het hele circus weer opnieuw….
Kortom, jeumig he, beest ga toch gewoon eten, dan kan alles weer normaal worden.
Maar dat beneden slapen, mag er van mij wel in blijven. Dat is bewoefelijk! De nachten dat manmens beneden slaapt, hebben wij regelmatig een ‘goed gesprek’; meestal toch wel in de trant van … ‘wij mannen hebben het niet gemakkelijk’. Ik begin dat overigens steeds beter te begrijpen…
Oké oké, ik maak ff tijd voor je… Wat een gedonder bij jullie in het vooronder. Moet ik hieruit opmaken, dat een van die twee naaktlopers van die miauw kindjes heeft gekregen?? OMG Dat is toch geen leven voor een heer van stand? Zeg nou zelf, dat had jij toch van tevoren ook niet kunnen bedenken. Jij bent niet in de wieg gelegd om de rol van Abuelo op je te nemen. Ik hoor je nu woefelen Abuelo?? Wat is dat nu weer? Nou dat is Spaans voor opa of deftiger grootvader, ik zit namelijk namelijk morgen al twee maanden in (ont) Spanje en ben van plan om hier nog twee maanden te blijven. Het bevalt me hier prima…dus 17 april reis ik weer af naar het kikkerlandje, maar als je er een uit wilt, even weg van dat gespuis jongen? Dan ben je van harte welkom hoor… Ik kan me zoooo voorstellen dat je het niet meer trekt met al dat babygedoe in huis… pfff als ik het al hoor ben ik al afgepeigerd. Hoe is het met je vriendinnetje? Het zijn toch niet haar kindjes he??
Ohoh nu raak ik in de war, nu weet ik het niet meer. Voor nu wens ik je veel sterkte toe.. Ga maar met manmens in gesprek…mannen onder elkaar nietwaar?! Groetjes vanuit de Albaida vallei… y hasta Luego.. tot woefels..