Soms joh, wordt ik zoooo moe van haar. Ze heeft werkelijk nauwelijks rust in haar fraai gevormde hondenbillen. En ja, zelf ben ik behoorlijk relaxed en maak ik mij alleen druk wanneer ik denk dat dat geblaft is en dat is feitelijk alleen maar wanneer er iemand zo ‘hondsbrutaal’ is om bij ons voor de deur te verschijnen. Dan zet ik mijn meest afschrikwekkende Monatoet op en duik luid blaffend voor het raam op zodat het bezoekmens aan de andere kant zich een hondje (uhhh, hoedje) schrikt! Maar verder….. relax man!
Maar Chaya…. Mijn hemel, die is écht altijd druk behalve misschien als onze hele roedel, dus inclusief onze mensen, ’s avonds op de bank zit. Dan gaat ze eindelijk ook liggen en keert de rust redelijk weer. Alhoewel, zelfs dan moet ze nog een paar keer van de ene bank naar de andere bank etc…
Buiten is het helemaal erg met haar ze trekt aan de lijn, ze zet zich schrap en drijft onze mensen af en toe tot wanhoop. Vooral ’s avonds laat. Dan loopt ze te piepen en te snuiven als een dolle, terwijl er vaak helemaal niets te zien is. En op het veld? Oh man…….. ze blijft rennen en dollen. Na een rondje of twee ben ik wel weer klaar en moet ik een poosje uit-hijgen, maar Chaya? Die niet hoor…. Het is maar goed dat ik geen hondenmeisje heb geblaft van mijn eigen leeftijd …..
Ja, ik heb een heel zwaar leven…..
Hahaha geweldig stukje weer
Ach gossie..