Nou ben ik natuurlijk best een knappe jongen en ook best een coole gast, maar eerlijk is eerlijk, dat is het dan ook. Verder ben ik gewoon….Cooper. Ik kan geen heel bijzondere kunstjes, ik ben geen mensenredder (nou ja… dat zou nog kunnen blijken), ik ben geen uitzonderlijke speurder, ik ben een beetje Oost-Indisch doof, een schrokop, een bedelkont, ik heb een heule vieze gewoonte (vinden mijn mensen) en ik ben een beetje gemakzuchtig. En toch….. jippiejajee, zijn mijn mensen en mijn meisje dol op mij! Gaaf he?
Nou weet ik natuurlijk inmiddels wel een beetje hoe ik mijn charmes het best in kan zetten. Zo vindt mijn vrouwmens het helemaal te blaf wanneer ik bij haar op de bank kom liggen (tjonge, wat een straf blafwaf) en manmens kan ik vertederen door hem lekker zijn gang te laten gaan als hij mij ’s avonds ‘in wil stoppen’ voor het slapen gaan (bah wat naar, blafwaf). Ze vinden het allebei helemaal té schattig als ik mijn eigen speciale kroelmethode ten toon spreid. Ik ga dan op hun voeten liggen en kroel en krioel tussen hun benen door waarbij ik bijna op mijn kop ga staan. Tegelijkertijd kluif ik op de vinger die mij aan het kriebelen zijn. Ach, wat kan het leven simpel zijn…..
Mijn meisje Chaya kan ik helemaal voor mij winnen door op het veld met haar te spelen. Wat ze niet door heeft is dat ik haar maar een beetje voor de kat zijn knobbel (uhhhh, een kat? Waar?) laat rondrennen en pas weer ‘mee ren’ op het moment dat ze één of twee rondjes als een dolle in haar eentje heeft lopen sprinten. Dan nog even op mijn rug gaan liggen en ….. ja hoor, bingo, ze is helemaal in haar element!
Kijk en zo doe je dat dus…. En dan zeggen ze nog dat ik niet altijd even snugger ben whawhawoef!
te grappig weer…