Tjonge, wat kunnen die vrouwen vermoeiend zijn. Ik hoor het mijn man-mens ook wel eens verzuchten en ik kan je blaffen: ik ben het zó met hem eens! Die energie, dat altijd maar bezig zijn….
Wil ik even lekker een tukkie doen, staat Chaya weer om mij heen te draaien, maakt ze mij weer wakker omdat ze aandacht wil. Het vrouwmens laat ‘de baas’ tenminste slapen als hij wil slapen. Die is ook wel altijd bezig, maar die gaat tenminste haar eigen gang. Ze trekt zich dan terug in wat ze haar ‘kantoor’ blaft en daar zit ze dan op dat toetsenbord te rammelen. Als wij daar dan binnenkomen, dan krijgen we wel een aai, maar dan moet ze weer ‘verder’ met wat ze daar ook doet. Ze zegt dat ze dat doet om lekkere brokjes voor ons te kunnen kopen, dus vooruit maar, maar snappen doe ik het niet.
Chaya daarentegen heeft altijd maar aandacht nodig. Als ze dat niet krijgt van onze mensen, dan wil ze het van mij. Jemig hé. Zelfs ’s morgens vroeg hoor! Onze mensen moeten (kennelijk) vroeg op en dús moeten we hartstikke vroeg wandelen. Daar heb ik dan nog helemaal geen zin in en als we weer terugkomen wil ik weer gewoon verder slapen, maar die malle teef van mij is dan hartstikke wakker en wil spelen en aandacht en ….. pfff. Ze is lief hoor, maar haar energielevel mag wat mij betreft wel een blafje lager…..
Tja Cooper je hebt duidelijk een echt hondenleven…hahaha
Schitterend!
Wij vrouwen hebben het ook altijd gedaan ..
Oho jullie mannen hebben wel een héél zwaar leven! Een hondenleven, zou ik haast zeggen.
Maar gelukkig kun je, je verhalen op papier kwijt en schrijf je alle kommer en kwel van je af.
Ik lees ze altijd met een lach op mijn gezicht.
Rustige zondagse dag vandaag.