‘De ontvoerde tuin’: historische fictie 3


Afbeeldingsresultaat voor de ontvoerde tuinJoris Panhedel, de zestienjarige kleinzoon van een schilder in het atelier van Jeroen Bosch (1450-1516) krijgt de opdracht het schilderij ‘De tuin der Lusten’ van Brussel naar Segovia in Spanje te brengen. Hij moet ervoor zorgen dat het onbeschadigd aankomt. Het schilderij is een huwelijkscadeau van de koning van Spanje voor zijn nieuwe echtgenote. De vrouw vindt het schilderij echter helemaal niks. Joris moet het schilderij daarom afleveren aan de nieuwe eigenaar in Madrid: een zoon van de hertog van Alva.

Mijn visie

Lieve Bedeer koos zeker niet de weg van de minste weerstand met haar boek ‘De ontvoerde tuin’ en dat siert haar. Zij koos een niet alledaags thema. Haar historische, fictieve roman verhaalt namelijk over het transport van van Jheronimus Bosch’ mooiste schilderij, de ‘Tuin der Lusten’.

“Wie in godsnaam gaf ooit opdracht voor dit heerlijk-gekke werk? Dat kon opa je tot in de puntjes vertellen. Hij had het dan ook rechtstreeks van Jheronimus gehoord. Het ‘Engelbrecht en Cimburga-verhaal’ was een van de allerfijnste Joen-verhalen. Opa Gielis wist hoe Joris van dit verhaal genoot en hield het steevast gereserveerd voor bijzondere gelegenheden.”

Joris Panhedel, de hoofdpersoon in ‘De ontvoerde tuin’ is zestien jaar oud. Joris is de kleinzoon van Gielis Panhedel; een Brusselse schilder. Gielis Panhedel is aangesteld om de Tuin der Lusten-triptiek in het paleis van Willem van Oranje-Nassau te onderhouden.

Op zeker moment krijg Joris de opdracht het drieluik naar Spanje te brengen. Het werk moet als huwelijksgeschenk dienen voor Anna van Oostenrijk.

“Vele handen maakten licht werk. In korte tijd werden alle lasten op de dieren geladen en stevig vastgesjord. Ze vertrokken met een twintigtal bepakte muildieren. Diego en zijn tien soldaten fungeerden als bruidsgeschenken-beschermers.”

Bedeer neemt haar lezers mee op deze reis vol hindernissen en problemen. Joris sluit echter ook mooie vriendschappen en ervaart een ontluikende liefde. Dit alles maakt de reis van de jonge Joris uiterst boeiend.

‘De ontvoerde tuin’ wordt gepresenteerd als historische roman en dat lijkt mij een juiste benaming. Het verhaal is gebaseerd op enkele historische feiten, maar is voor het overige geheel fictief qua gebeurtenissen en personages.

“Peinzend bleef Joris aan de rand van het water zitten. In de zachte golvingen liet de herfstzon een hooiwagen aan hem voorbijtrekken. Hij had hen gezien, de pompeuze heersers van deze wereld. Hij had hen door de straten van Segovia zien trekken. Nog nooit had hij het gewaagd hen te beoordelen.”

Bedeer hanteert een fijne en toegankelijke schrijfstijl die –qua taalgebruik en zinsopbouw- vooral gericht lijkt op de young adult-lezer. Ook de volwassen lezer zal echter plezier beleven aan de avontuurlijke reis van Joris Panhedel.

“Hier zat hij dan, de Brusselse jongen die niet van reizen hield. Maar nee, een jongen was hij niet langer. Zittend op de heuvel herbeleefde Joris zijn hachelijke reis. Voor hij dit verre land bereikte, was hun schip haast tegen de rotskust te pletter geslagen. Verder had hij op onmogelijke paden zijn leven gewaagd, over afgrijselijke rotsmassa’s heen, waar de door op de loer lag. In dit onbarmhartige land, waar hij gehoopt had zoetgeurende oranjeappels van de bomen te plukken, hadden sneeuwvlagen zijn ogen bijna stuk gepriemd. In dit stenen land had hij vreselijk geleden, de ‘Tuin’ op zijn schouders torsend.”

Toch kan ik mij niet geheel aan de indruk onttrekken dat de auteur het wat lastig vond om een specifieke doelgroep te kiezen. Haar schrijfstijl lijkt duidelijk gericht op de jongere leeftijd, terwijl het thema en het werk dat centraal staat in ‘De ontvoerde tuin’, meer gericht lijkt op de volwassen lezer. Ach, lezers….lees gewoon dit fijne boek en oordeel zelf!

Over de auteur

Lieve Bedeer studeert Hoger Kunstonderwijs en werkt als docente in de Secundaire- en Lerarenopleiding Beeldende Kunsten te Antwerpen. Haar specialisaties zijn Traditionele schildertechnieken in Barcelona en Sevilla, Decor-en Kostuumkunde te Antwerpen en modeltekenen. De ervaring door het jarenlange doceren van Kunstgeschiedenis en Beeldende vakken, in combinatie met de eigen schildercarrière, hebben tot het schrijven van haar boek geleid.

 

Uitvoering

Uitgeven in eigen beheer

Paperback, 266 pagina’s

ISBN 978-90-824887-0-8


Over Hanneke van de Water

Met mijn drie katten, woon ik in het Noord-Hollandse dorp Obdam. Ik ben eigenaar van To-taal Communicatie. Middels mijn bureau ben ik in te schakelen als communicatieprofessional, literair agent, boekmarketeer, copywriter en redacteur. Tevens heb ik, tezamen met een compagnon, onlangs Uitgeverij Doornwater opgericht. Wij hebben al enkele fraaie boeken uitgegeven die je kunt vinden op www.uitgeverijdoornwater.nl. Op deze site verzamel ik mijn recensies en ik hoop dat je ze met plezier zult lezen en er wellicht inspiratie uithaalt. De link naar mijn recensies plaats ik op diverse social media kanalen en boekensites (in elk geval Managementboek, Bruna en Hebban). Heb jij een boek geschreven/uitgegeven en wil je jouw werk gerecenseerd hebben? Neem dan contact met mij op via het contactformulier of 06-46590516.

Een reactie plaatsen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

3 gedachten over “‘De ontvoerde tuin’: historische fictie