De aarde heeft meerdere rampen overwonnen. De mensheid heeft het weliswaar overleefd maar het heeft eeuwen geduurd om weer terug te keren naar de levensstandaard van weleer. In een laboratorium zitten kinderen met een bijzondere gave opgesloten. Er worden allerlei experimenten op hen uitgevoerd om het mysterie achter hun gaven te achterhalen.
Hoofdpersoon in N22 is Kate. Kate wordt al twee jaar lang door de overheid gevangen gehouden om haar helende kwaliteiten te onderzoeken. Kate wordt behandeld als een proefdier en moet allerlei gruwelijke tests ondergaan.
De artsen willen achterhalen waar haar helende en telepathische gaven vandaan komen.
De overlevingsregels die haar moeder haar heeft meegegeven en de stelregels die Kate er zelf op nahoudt (ze hecht zich bijvoorbeeld niet aan anderen, vertrouwt niemand en eet uitsluitend appels), houden haar ternauwernood in leven.
“Plotseling denk ik aan de dood. Ik denk: nog even en ik weet hoe het is, nog even en ik ben verlost uit mijn lijden, nog even en ik ben er niet meer. Plotseling, op datzelfde moment, denk ik dat het misschien ook wel het beste is, de dood. Ik kom hier toch nooit meer weg.”
De hoop ooit nog in vrijheid te leven, is Kate kwijt. Een ontmoeting in laboratorium Mentha, waar zijn naar wordt overgeplaatst, zorgt voor een verrassende wending.
Een tweetal vrienden van Kate, Alexander en Lena, doen verwoede pogingen Kate te vinden en te bevrijden. Hun zoektocht is echter verre van ongevaarlijk… Zien zij kans hun vriendin haar vrijheid weer terug te geven? Je leest het in N22.
“Ik bijt op mijn lip wanneer ik me afzet met mijn been en handen om zo omhoog te komen. Ik wankel naar achter en alles duizelt een paar seconden, maar dan hervind ik mijn balans en sta ik recht overeind. Ik strijk zwaar ademend een paar donkerbruine krullen uit mijn gezicht, die vet zijn en aan elkaar plakken van het zweet.”
De auteur van N22, Joyce Roele, is pas zeventien jaar en respect is op zijn plaats bij het lezen van haar debuutroman. Haar verhaal gaat kalm van start, maar op zeker moment voert deze jonge auteur de spanning op en die is vanaf dat moment te snijden.
“Ik strompel door het gebouw en klamp me vast aan de muren. De gangen draaien en mijn blik is wazig. Mijn handen, benen en armen trillen, toch vind ik de kracht om me voort te bewegen.”
Roele weet haar verhaallijnen helder uiteen te zetten en haar personages goed te karakteriseren. Vooral hoofdpersoon Kate komt prima uit de verf.
Het feit dat N22 geschreven is vanuit een dubbel perspectief, is knap uitgewerkt. Enerzijds is daar het perspectief van Kate; het tweede geeft ons Alexander, een goede vriend van Kate.
De schrijfstijl van Roele is nog enigszins ongeoefend, vooral in de dialogen, maar deze jonge auteur heeft absoluut potentie en talent. Een mogelijke volgende druk verdient overigens nog wel een extra redactie om de achtergebleven taalfoutjes te corrigeren.
Kortom, complimenten voor deze debutante. Ik verwacht dat wij nog veel van haar zullen lezen.
Over de auteur
Joyce Roele (1999) krijgt, na een bezoek aan de bibliotheek waar zij als negenjarige in aanraking komt met het fantasy/young adult genre, interesse in boeken. Niet veel later begint zij zelf te schrijven. Ze begint met korte verhalen in het fantasy/sciencefiction genre.
Roele komt uit een gezin van zes kinderen en woont in Hoorn.
Uitvoering
Uitgever: Godijn Publishing
ISBN 9789492115232
Paperback, 317 pagina’s
Over Hanneke Tinor-Centi
Hanneke Tinor-Centi (1960), eigenaar van HT-C Communicatie en Marketing, literair agent, boekmarketeer en recensent.