Nou lekker dan…onze mensen hadden bedacht dat wij deze zomer maar weer naar dat heerlijke strandhuisje in Wijk aan Zee zouden gaan. Blaf-briljant idee!
Baruch en ik hebben daar toen heel erg genoten en ik weet zeker dat Cooper het er ook superwoef zou vinden! ’s Morgens en ’s avonds mochten wij lekker langs het water rennen. Zo af en toe gingen we zelfs een heeeeel klein beetje het water in, dat was leuk!! Aardige mensen, leuke honden. Kortom, té woef!
Enfin, dat wás het plan. Maar toen onze mensen probeerden te boeken bleek dat wij (hondengasten) niet meer welkom zijn aan de strandkant. Wel aan de duinkant, maar dan moeten we telkens een trap op en af en dat is niet goed voor ons. Ons vrouwmens heeft de mensen van die huisjes nog een mailtje geblaft of er niet een uitzondering gemaakt kon worden, maar nee hoor, helaas pindakaas.
Nou en toen begon het grote zoeken, want ja, je denkt zoveel strand in Nederland, dan zijn er vast strandhuisjes genoeg.. Dat is ook wel zo, maar bij de één mogen wij niet mee, de ander heeft geen omheining om het huisje (en dan moeten wij de hele dag aan de lijn….da’s natuurlijk niks) of er is geen overdekt warandaatje o.i.d.
Potverblaf, zou het dan gewoon niet gaan lukken??
Positief blijven… Het gaat gewoon lukken.. en jullie krijgen het leukste huisje aan zee.
Meestal zijn de huisjes volgeboekt, dus de eigenaren zitten niet te wachten op honden.wellicht dat er een aantal hondeneigenaren er een bende van hebben gemaakt.
En dan moeten de goeden onder de kwaden leiden. Shit
happens…….