Tja, het leven is nu eenmaal niet alleen maar jolijt, alhoewel ik dat wel graag zou willen, want ik ben nu eenmaal een opgewekt meiske. Ik voel echter dat het leven –voor mij- niet zo heel lang meer gaat duren. Ik heb geen pijn hoor! Maar ik weet dat dat komt door die pillen die mijn mensen verpulverd door mijn eten roeren.
Maar ja, ik ben nu eenmaal een slimmerdje, heb ik mij laten blaffen, en ik voel natuurlijk woefensgoed dat mijn krachten afnemen en dan is er nog die malle poot die steeds enormer vormen gaat aannemen. Maar goed, onder het mom ‘Tel je zegeningen’, geniet ik van de momenten die mij nog zijn gegeven. Van alle liefde die over mij wordt uitgestort en van al het lekkers dat ik nog met smaak verorber, van mijn makkertje Cooper en van alle geurtjes buiten. Kortom…. Ik geniet.
Ik geniet
van het leven
Ik geniet
ook al duurt het nog maar even
Ik geniet
van mijn hondenvriend
ik geniet
van wat zich aandient
Ik geniet
van mijn mensen
ik heb niets meer te wensen….
Zo mooi geschreven..
Dank je wel Moniek.
Dat heb je weer mooi verwoord. Het leven is eindig, niemand uitgezonderd sluit voor de allerlaatste keer zijn/haar ogen. Ook hondenmeisjes. Het is niet iedereen gegeven om in een liefdevolle omgeving afscheid te mogen nemen, maar jou wel. Geniet nog maar van elke seconde samen. XXX van een fan.