Lieve teven, zeg nou zelf: je vrouwelijke charmes moet je toch ten volle benutten? Niet dan? Ik ken het verleidingsspel inmiddels wel hoor en weet precies wat er werkt en wat mij geen blaf oplevert.
Kijk eens naar de uiterst verleidelijke houding die ik op deze foto aanneem. Die werkt bij mijn mensen én bij Cooper; hoe gaaf is dat? Als ik zó op de bank ga liggen, dan hoef ik niet lang te wachten voor ik wordt gekroeld en geknuffeld door mijn mensen. Ze plagen mij dan wel een beetje en noemen mij een ‘sloerie’, maar hé….dat boeit mij dus echt niet!
Als ik op het veld op mijn rug ga liggen, dan weet ik zeker dat ik mijn lief verleid tot spelen en rennen. Ja hoor, Cooper gaat er vanuit zijn hondenbol! En ook de andere hondenheren die we daar treffen laten zich uiterst gemakkelijk verleiden. Zo zijn daar Lucky en Miko…ja hoor, die wind ik zó om mijn elegante pootje! Cooper vindt dat weliswaar niet zo leuk; hij heeft het onlangs zelfs nodig gevonden om richting Miko mijn ‘eer’ te verdedigen. Poeh he, dat was effe heftig joh! Op dat moment voelde ik mij wel een beetje schuldig, maar achteraf voelde ik mij wel geblaft …
Wat vinden jullie? Moet ik wat zuiniger met mijn vrouwelijke charmes omspringen of er gewoon vrolijk ‘gebruik’ van maken?
Lieve Hanneke.Weer genoten van je .mooie verhaal .Chapeau xx