Oké, ik denk dat ik nu officieel gekenmerkt wordt als ‘cougar’. Althans, zo schijnen jullie dat te blaffen wanneer een teef een jongere reu heeft. Kijk, mijn toyboy was ‘ie al hoor, die malle Cooper, maar we hebben nu ook echt verkering.
Hoe dat zo is gekomen? Dat zal ik je vertellen. Eigenlijk hadden we het al best heel leuk samen, maar hij behandelde mij nog niet echt als de teef die ik wil zijn. Kijk, ik mag dan een beetje een overenthousiaste wildebras zijn (ahum..), maar ik ben óók best wel een diva en van tijd tot tijd wil ik zo ook behandeld worden. Dat het maar duidelijk is!
Tot nu toe, wanneer Cooper en ik aan het rennen en stoeien waren op het veld, moest ik altijd maar ondersteboven en dook hij grommend en snuivend bovenop mij. Ik heb hem toen heel duidelijk geblaft dat het ook wel eens een keertje andersom mag en wat denk je…? Hij doet het ook nog! Haha, wat een watje he? Maar wél heel lief.
We hebben onze ‘verkering’ overigens gevierd door gezellig samen op de bank te liggen. Tja, geen plek meer voor onze mensen… vette pech haha…
Heerlijk , ik heb ook zo’n stel in huis . Alleen ander ras , Franse Bulldogs.
Super leuk