In ‘Het lied van de feniks’ vertelt Katie Ganshert het verhaal van Autumn. Autumn overleeft als enige een terroristische aanslag in een trein bij Chicago. Tweeëntwintig mensen komen bij deze aanslag om.
Autumn worstelt na haar herstel met schuldgevoelens. Waarom die trein? Waarom deze mensen? En waarom zij niet? Een jaar na de gebeurtenis begint de 12-jarige Reese haar te schrijven en zoekt haar zelfs op. Reese is de dochter van een van de omgekomen slachtoffers. Via Reese komt Autumn ook in contact met Paul, de vader van Reese en haar broertje Tate. Paul probeert krampachtig zijn kinderen een zo normaal mogelijk leven te geven.
“De volgende maand ging ze weer. Niet in een poging de wereld in te halen, maar in een poging verder te kunnen. Een manier om af te sluiten. Sommige briefjes waren weggeblazen en de bloemen waren niet mee zo vers, en plotseling voelde haar bezoekjes als een soort plicht. Ze moest het doen.”
Wat als iedereen van mening is dat je je gelukkig moet prijzen dat je, op miraculeuze wijze en als enige, een dergelijke aanslag hebt overleefd, maar je zelf slechts vragen en schuldgevoelens bij je draagt? Deze worsteling wordt door Ganshert heel mooi beschreven. Gaandeweg ga je de jonge Autumn meer en meer begrijpen en realiseer je je dat je zelf wellicht ook dezelfde mening zou zijn toegedaan: ze mag van geluk spreken! Vindt Autumn de stabiliteit in haar leven terug en vindt ze het geluk? Je leest het in ‘Het lied van de Feniks’.
“In de donkere stilte liet Paul zijn ellebogen op zijn knieën rusten en verborg hij zijn gezicht in zijn handen. Er had geen politieauto voor het huis gestaan toen hij thuiskwam om een logeertas te pakken voor Reese en Tate. Maar dat betekende nog niet dat hij opgelucht kon ademhalen.”
Het duurde even voor het boek mij te pakken had, maar toen dat zover was, liet het mij niet meer los. Tjonge, wat een beklemmend verhaal. De psychologische elementen, gecombineerd met een vleug romantiek, tillen dit verhaal naar het level van ‘niet weg te leggen’.
“Maar Autumn kon het niet tonen. Niet zoals het nu was. Niet nadat ze Paul beloofd had het niet te gebruiken. Niet nadat ze zijn vertrouwen al beschaamd had door haar zus met haar grote mond zijn geheim te vertellen.”
Wanneer Autumn op enig moment en op aangegeven van Reese, een herdenkingsfilm gaat samenstellen, komen er verhalen van nabestaanden los die je werkelijk grijpen. De slachtoffers komen tot leven door middel van de interviews die Autumn met hen heeft en die door Ganshert op breekbare en geloofwaardige manier zijn beschreven.
Kortom, een boek dat van alles in zich herbergt en absoluut de moeite van het lezen waard is!
De auteur
Katie Ganshert werkte als lerares voordat ze haar baan opzegde om fulltime te kunnen schrijven. Ze won diverse prijzen en krijgt lovende recensies over haar werk. Haar roman
Uitvoering
Uitgeverij Kok
ISBN 9789029727013
Paperback, 368 pagina’s
Over Hanneke Tinor-Centi
Hanneke Tinor-Centi (1960), eigenaar van HT-C Communicatie en Marketing, literair agent, boekmarketeer en recensent.