Soms komt er iemand in je leven voorbij die je diep raakt. Dat hoeft niet eens in een persoonlijke ontmoeting te zijn, zo blijkt uit mijn reactie op Mark Bos. Ik kende Mark van naam als journalist van RTL en Eén Vandaag, maar verder ging het niet. Tot ik –eigenlijk bij toeval, het moest kennelijk zo zijn- de documentaire ‘Retour Hemel’ zag. Diep onder de indruk heb ik dit programma bekeken. Een enorme bewondering voor de vechtlust en opkrabbelend vermogen van deze man bleef over. Daarna ben ik hem blijven volgen en ik was bepaald niet de enige. Het is wellicht wat zuur dat zijn grote roem voortkwam uit zijn ziekte. Aan de andere kant heeft het hem wel een stem gegeven die wij blijven horen, ook na zijn dood.
Natuurlijk heb ik Mark ook gezien in de emotionele aflevering van RTL Late Night, waarin hij, samen met zijn beste vriend Coen van Veenendaal, zijn laatste wens deelt met het grote publiek. Daar is dus de stem die ons nog heel lang gaat achtervolgen.
Ondanks het feit dat hij bijna geen kracht meer heeft en met regelmaat aangevuld moet worden door zijn vriend, houdt Mark een pleidooi voor meer op maat gesneden behandeling van kanker. Iedere patiënt is ander en heeft zijn eigen verhaal. Dat een plan van aanpak op maat nog steeds heel moeilijk is, frustreert hem. Het moet anders; het kan anders. Er zijn echter te weinig artsen die hier mee om kunnen gaan. Toch hoopt Mark dat als steeds meer patiënten “lastig” gaan worden er een verandering zal komen in de behandeling van kanker. En er een samenwerking gaat komen tussen de reguliere en alternatieve geneeswijzen. En er dus voor patiënten meer duidelijkheid komt in de jungle van behandelmogelijkheden.
De laatste vraag van Tan aan Mark Bos: ‘Hoe neem je afscheid van iemand die dood gaat?’ Het antwoord van Mark Bos bezorgt mij kippenvel…’Vraag hem of hij gelukkig is’….
Mark, wat hoop ik dat jouw geluid iets goeds gaat opleveren voor heel veel patienten en wat zul jij voortleven in de gedachten van zovelen!