Een jonge vrouw -Leja Berger- is het hoofdpersonage in Een blauwe blik. Leja krijgt, voor haar gevoel uit het niets, te horen dat ze kanker heeft. Ze voelt zich niet ziek en heeft slechts een bult in haar nek waar ze even naar wil laten kijken.
Dit boek verhaalt over het proces dat Leja vervolgens doorloopt. Medisch en menselijk. Vallen en opstaan. Angst en gelukkige momenten.
“Ik hoor de mannen praten, maar ik versta hun taal niet. Hun woorden zijn net zo onbegrijpelijk als die van de internist. Non-Hodgkin? Ik voel me helemaal niet ziek. Het kan toch niet waar zijn dat wat begon met een bult in mijn nek, eindigt met de diagnose kanker?”
Met verwondering bemerkt Leja dat veel mensen haar, sinds de diagnose, anders benaderen. Althans, volwassenen, kinderen doen dat niet. Kinderen bezitten een dergelijke ‘filter’ nog niet. Die heerlijke eerlijkheid blijkt bijvoorbeeld uit de opmerking van Leja’s buurjongen die haar vertelt ook stekeltjes te willen, wanneer hij wordt geconfronteerd met het feit dat Leja haar haar verliest ten gevolge van de chemokuren die zij moet ondergaan.
Neetens zet haar hoofdpersonage neer op een wijze waar heel veel lotgenoten zich in zullen herkennen en hanteert daarbij een warme, uiterst plezierige schrijfstijl. Ze gaat bovendien nergens over de top, zelfs niet op momenten waarbij de emoties hoger oplopen, en juist dát maakt dat Een blauwe blik zo binnenkomt. Het is écht en puur. Een rakend relaas dat zo nu en dan wordt verluchtigd door de relativerende humor die auteur Lucy Neetens in het verhaal brengt.
De lezer die bekend is met de WestFriese stad Hoorn zal overigens de diverse locaties die in dit boek voorbij komen, herkennen. Tijdens het schrijven van Een blauwe blik dwaalde de auteur met regelmaat door Hoorn en zo kon het gebeuren dat plotseling het Hoornse beeld ‘De lege jas’ van Marion Jebbink ofwel ’De blauwe cape’ als inspiratie diende voor de cover van het boek.
“We parkeren Jaspers auto aan de dijk en slenteren arm in arm langs het IJsselmeer, langs jachthaven De Grashaven. Vervolgens rusten we een poosje uit op een bankje op de pier Het Houten Hoofd. Sinds mijn chemobehandelingen moet ik werkelijk van alles bijkomen.”
Een blauwe blik is niet alleen een mooie roman, maar zal ook voor heel veel mensen die kanker hebben (gehad) herkenning bieden en dat is –zeker in een tijd dat er weinig contactmomenten mogelijk zijn- heel belangrijk. Wat dat betreft komt Een blauwe blik –bij toeval- op het juiste moment.
Met haar boek wil Neetens vooral laten zien hoe liefde voor en van naasten, in het diepste dal van het leven, als medicijn kan dienen.
De auteur
Na een carrière van maar liefst 34 jaar als verpleegkundige zet Lucy Neetens (1962) in 2013 haar eerste schreden op het schrijverspad. Ze ontdekt dat schrijven belangrijk voor haar is; dat het haar ziel voedt. Omdat men haar werk tijdens schrijfweekenden twee maal vergelijkt met dat van Annie M.G. Schmidt, schrijft ze eerst drie kinderboeken (voor kinderen in de leeftijd van 3 tot 7 jaar). Een blauwe blik is haar romandebuut.
Uitvoering
Uitgeverij Godijn Publishing
ISBN: 9789493233300, 9789493233294
Paperback, 290 pagina’s
Over Hanneke Tinor-Centi
Hanneke Tinor-Centi (1960), eigenaar van HT-C Communicatie en Marketing, literair agent, boekmarketeer en recensent. http://ht-c-communicatie.nl/
Ik heb het boek in een adem uitgelezen. Aangrijpend en ook zo dichtbij. Ik ga nu snel de kunstroute helemaal lopen, want dat had ik nog niet gedaan.