De semiautobiografische psychologische roman “De handen van de geliefden” vertelt over de wanhoop en pijn van een moeder als haar kind zich, onder invloed van zijn vader, van haar afwendt.
“Elsa luisterde naar de verdwijnende voetstappen van Paul in de gang, terwijl ze op de knokkels van haar handen beet om een schreeuw binnen te houden. Ze voelde tranen in zich opkomen waar ze helemaal geen zin in had en blies de spanning door haar getuite lippen van zich af.”
Elsa is 35 en moeder van twee kinderen. Na een burn-out en RSI belandt Elsa in een herstellingsoord. Daar beschouwt ze haar verleden. Ze ontwikkelt er een band met een aantal mensen uit dezelfde groep en er ontwikkelt zich een liefdesrelatie tussen haar en groepsgenoot Thomas. De onderlinge verhoudingen in het herstellingsoord zijn niet de meest eenvoudige, aangezien iedereen zijn eigen problematiek kent.
Elsa overdenkt haar huwelijk en haar relatie met haar kinderen en schrijft een reeks brieven aan haar vader waarin zij hem deelgenoot maakt van haar gevoelens. Haar echtgenoot is een egocentrische man en met haar zoon van tien heeft zij een moeizame relatie. Tijdens haar verblijf in het herstellingsoord mist zij vooral haar dochtertje. Met haar dochter heeft zij een uiterst liefdevolle relatie. Wanneer Elsa het herstellingsoord verlaat, maakt zij een ingrijpende keuze.
“Heel de kamer leek één groot verwijt, ze hield het niet langer uit om tussen die beschuldigende wanden te zitten en rende op blote voeten de gang op zonder te weten waar ze naartoe moest.”
‘De handen van de geliefden’ is deels gebaseerd op ervaringen uit het leven van Van Bree. Omdat niet al haar eigen ervaringen ‘geschikt’ waren voor haar boek, besloot de auteur er een deel fictie aan toe te voegen. Het resultaat: een bijzonder emotioneel en indringend verhaal, een psychologische roman over een moeder over haar diepe emoties en wanhoop.
Buiten het feit dat je simpelweg voelt dat er heel veel elementen in het boek zitten die door de auteur zelf zijn doorleefd, is haar schrijfstijl van dien aard dat zij werkelijk bij haar lezerspubliek binnenkomt. Bovendien komen de personages in ‘De handen van de geliefden’ heel dichtbij en zijn ze met respect weergegeven. Dit alles weet Van Bree te vatten in een zeer fraaie schrijfstijl!
“Daarna nam Omi haar op schoot en fluisterde: ‘Voel met je handen en met je hart en je zult merken dat er veel bestaat wat je ogen niet zien.”
Een prachtig, ontroerend boek waar je de ogen niet bij droog houdt!
Over de auteur
Wil van Bree (1957) komt van oorsprong uit de Achterhoek. Na het doorlopen van het atheneum volgt ze een algemeen vormend jaar in artistieke vakken in Rijswijk. Vervolgens reist Van Bree een jaar door Europa om daarna te gaan werken als regisseur, dramadocent en actrice. Ze richt jeugdtheaterschool Partoet op en bewerkt meerdere kinderboeken voor theater. Na haar scheiding start ze haar eigen trainingsbureau. Na tien jaar, waarin zij in de laatste twee jaar meerdere onverwachte verliezen te verwerken krijgt, stort ze volledig in. De roman ‘De handen van de geliefden’ is gebaseerd op deze periode. Momenteel woont zij met haar man in Andalusië waar zij zich volledig richt op het schrijven, schilderen en sjamanisme.
Uitvoering
Uitgeverij Godijn Publishing
ISBN-13 9789492115324
ISBN-10 9492115328 Paperback, 403 pagina’s
Over Hanneke Tinor-Centi
Hanneke Tinor-Centi (1960), eigenaar van HT-C Communicatie en Marketing, literair agent, boekmarketeer en recensent.