Cappuccino in Jordanië is het waargebeurde relaas over de reis die Anika Redhed en haar man maakten door een land vol wonderen. Een reisverslag maar dan met een heleboel extra’s, waarbij je je als lezer het ene moment in een Bijbels verhaal waant en het andere moment op de set van een Indiana Jones film.
De reis gaat dwars door het indrukwekkende en boeiende Jordanië en het verslag dat Redhed er vervolgens over schreef, laat je de reis meebeleven. Een beeldender en amusanter reisverslag heb ik nog nimmer onder ogen gehad.
“Het ticketloket is leeg. Het is bidtijd en daarom is de verkoper weg. We wachten geduldig. Niet omdat het een schone zaak is, maar omdat je in dit land automatisch onthaast. Misschien omdat haasten er nog niet is uitgevonden. Misschien omdat de zon brandt.”
Over het algemeen zijn reisverhalen c.q. –verslagen enigszins droge kost voor hen die niet op de beschreven plek(ken) zijn geweest. Redhed brengt daar verandering in. Met woorden weet zij haar lezers de plekken te tonen alsof het een film is die zij afspeelt. Dat heeft natuurlijk alles te maken met de levendige en luchtige schrijfstijl van de auteur, het vleugje humor dat telkens weer om de hoek komt kijken én met de fijne afwisseling waar Redheid gebruik van maakt. Geen paginalange geschiedkundige informatie, maar een korte toelichting of achtergrondinformatie waarna je vervolgens, samen met de auteur en haar man, weer in de Dode Zee dobbert of je een weg tracht te banen door het volslagen chaotische verkeer aldaar.
“De mens is niet alleen gek op water, maar ook op ‘natuurlijke bruggen’. Voor zover ik weet is nooit onderzocht waarom. Het zijn gewoon rotsen met gaten erin, maar de mens maakt er meer van, want de mens zoekt altijd overal betekenis.”
Redhed omschrijft de plekken waar zij en haar man kwamen, maar ook laat ze haar lezers kennismaken met de inwoners en hun tradities; tradities die zo anders zijn dan die van ons. Een stukje geschiedenis gaat Redhed niet uit de weg, maar zelfs dán wordt het niet saai.
Fijn detail overigens is dat Cappuccino in Jordanië geen lofzang is op het land. Redhed heeft zeker ook kritiek. Bijvoorbeeld op de wijze waarop de kamelen en ezels, die aan toeristen worden aangeboden om er een rit op te maken, worden behandeld. De toerist ziet dat over het algemeen niet. Net zo min als hij (in)ziet dat de jonge kinderen die prullaria te koop aanbieden, worden uitgebuit.
Mijn conclusie: een bijzonder amusant en gevarieerd reisboek en zeker ook leuk voor hen die niet naar Jordanië gaan of er geweest zijn.
Over de auteur
Voorwaar een reislustig type deze Anika Redhed! Zij reisde van Tarija tot Tomohon en werkte in China, Duitsland en de VS.
Lezen en schrijven hebben haar geïntrigeerd zolang ze zich kan herinneren en een bibliotheek vindt Redhed een van de mooiste plekjes op aarde. Bovendien is Redhed bovenmatig geïnteresseerd in de mens (zij volgde een studie psychologie) en andere culturen. Wanneer zij niet schrijft of op reis is, is Redhed manager, psycholoog en coach.
Uitvoering
Uitgeverij Perky Paper Publishers
ISBN: 9789080924154
Paperback, 164 pagina’s
Over Hanneke Tinor-Centi
Hanneke Tinor-Centi (1960), eigenaar van HT-C Communicatie en Marketing, literair agent, boekmarketeer en recensent.
Hoi Hanneke,
Ik mocht het winnen en heb het gelezen.
Ben meegereisd vanuit mijn luie stoel en heb genoten.
Ik was erbij. Heerlijk zo’n reisverhaal maakt alle verwachtingen waar.
Groet José Bosma