Dat ik mij graag en vol overgave ‘wentel’ in aandacht, zal jullie bekend zijn. Toch? Ik wil graag mijn evenredige deel van de te vergeven aandacht van onze mensen en nog liever een beetje meer. Nee, eigenlijk wil ik het allemaal! Bovendien vind ik ook wel dat ik daar recht op heb. Tenslotte ben ik een volkomen aanbiddelijk schepsel. Ik ben knap, slim en uiterst charmant. Gelukkig ben ik ook bescheiden en loop ik er niet mee te koop ahumblaf.
Iedereen die wij tegen komen of die bij ons binnenkomt, moet mij vanzelfsprekend eerst de volle aandacht schenken. Ik blijf gewoon net zo lang om aandacht jengelen tot ik mijn blafdeel krijg. De jongenshonden bij ons in de buurt vinden mij dan ook, zonder uitzondering errug leuk. Ik ben dan ook niet te beroerd om lekker met ze te spelen. Je kunt tenslotte niet al te kieskeurig zijn wanneer er aandacht te geef is.
Ook van mijn nieuwe liefde Cooper heb ik natuurlijk graag alle aandacht en ik vind het plezierig wanneer hij laat blijken dat hij mij graag woeft. Heerlijk vind ik het wanneer hij op het veld op zijn rug gaat liggen voor me en ik hem dan lekker in zijn nek kan bijten (zachtjes hoor haha).
Natuurlijk wil ik in ons huis ook het beste plekje en dat is meestal het plekje waar Cooper wil gaan liggen hihi….(ben ik nou heel erg?) Wanneer ons vrouwmens Cooper uitnodigt om bij haar op de bank te gaan liggen, dan ga ik daar snel liggen voor hij de kans krijgt. Tja, moet hij maar sneller zijn nietwaar? Hij gaat dan vervolgens op de grond bij ‘onze’ bank liggen en gaat mij dan in aanbidding aan liggen kijken. Ach…en dan heb ik het wel naar mijn zin hoor..
Aandoenlijk en aanbiddelijk leuk weer om te lezen. groetjes